Galerie Inde/Jacobs in Marfa TX

Cecilia Vissers heeft nieuw site-specific werk gemaakt voor haar solo expositie bij galerie Inde/Jacobs in Marfa, Texas.
Stichting Stokroos heeft hiervoor een garantiesubsidie toegekend.

indejacobs.com

Artikel Ed R. Schoonen

Wat Wembley is voor de rechtgeaarde voetballer, is Marfa voor de waarachtige minimalistische kunstenaar. Marfa is op zich een weinig opzienbarend dorpje van nog geen 2.000 inwoners in het zuiden van Texas. Tot in 1971 Donald Judd zijn woonplaats New York verruilt voor het speldenprikje in de woestijn.
Judd (1928-1994) staat te boek als een van de belangrijkste kunstenaars van het minimalisme en hij koopt in Marfa in de loop van de jaren zeventig de ene na de andere loods en ranch. En maakt zo het dorpje tot een bedevaartsoord van aanhangers van de minimalistische kunststroming. Na Judds dood beheert de Chinati Foundation de werk- en expositieruimten van de kunstenaar; zijn er serieuze galeries gevestigd en wordt er elk jaar het Chinati-weekend gehouden. Dan gooit elke kunstinstelling in het dorp zijn deuren wijd open, worden er lezingen en voordrachten gehouden, tentoonstellingen geopend én worden er talloze privéjets ingevlogen met daarin al even serieuze verzamelaars. Kortom: dan is Marfa even het kunstzinnige epicentrum van de wereld.
Dáár en dán exposeren is logischerwijs de wens van elke kunstenaar die het minimalisme aanhangt. Cecilia Vissers is minimalist pur sang en gaat exposeren tijdens het Chinati-weekend. "Ja, inderdaad komt een droom uit."
In haar atelier in Sint-Oedenrode staat naast de werktafels een fikse maquette. Het is de verkleinde versie van galerie Inde/Jacobs waar vanaf 10 oktober Vissers haar meest recente werk toont. Aan de kartonnen wanden van het schaalmodel heeft ze uren haar (eveneens op schaal gemaakte) objecten opgehangen. Om te kijken wat de beste plaats is.
Je moet ietwat hink-stap-springen door het atelier omdat er links en rechts flinke houten kratten staan. Daarin gaan de aluminium objecten van de kunstenares richting de overkant van de grote sloot. Om in de tweede week van oktober door haarzelf en meereizende echtgenoot Hans te worden opgehangen aan de smetteloze wanden van de galerie.
En dan volgen de openingsspeeches, diners, recepties, lezingen, de interviews en uiteraard het bekijken van Judds werk op de plaats waar de grote meester het heeft gemaakt.

Vissers (51) heeft in de States geëxposeerd in New York, maar de galerie in Marfa legde contact via Facebook ('dat gebeurt heel vaak'). En na het sturen van catalogi en nog meer overzees contact, werd de expositie vastgelegd. En nu gaat Vissers metterdaad exposeren op een plek waar ook werk van illustere minimalisten als Donald Judd en Dan Flavin te zien is. "Dat is een droom die uitkomt, want daar werk tonen is een eer, zo zie ik dat toch. Het is voor mij het meest ultieme... Dé plek waar ik wil zijn, wil exposeren."
Ze raakte al op de academie in Den Bosch in de ban van metaal en die liefde is gebleven. Nu maakt Vissers haar objecten in platgewalst staal en aluminium. Strak ogende objecten zijn dat, met minimale inkepingen of rondingen. De vormen zijn ontleend aan landschappen. Vissers wandelt graag en veel, liefst in afgelegen oorden als het uiterste noorden van Schotland of het meest westelijke puntje van Ierland. De lijnen die daar het landschap markeren, de volumes en structuren; dat alles zie je terug in haar reliëfachtige objecten.
Speciaal voor de expositie maakte Vissers onder meer een installatie die bestaat uit meerdere elementen; eigenlijk is al het werk wat ze in het mekka van het minimalisme laat zien, nieuw.
Vissers verwacht dat de reis en de presentatie indruk zal maken op haar: "Ik ben heel nieuwsgierig hoe de woestijn is en hoe het is om over die beroemde Route 66 te rijden. Het eindeloze lege landschap, dat wil ik heel graag ervaren. Die uitgestrektheid in Texas.... Ben ook benieuwd naar het licht, wat dat met mijn werk gaat doen. Want dat is daar ongetwijfeld heel anders dan hier."